Κάποτε η Γη της ευκαιρίας και της ελευθερίας, όπως άλλωστε αναφέρει και εθνικός τους ύμνος (Land of the Free), τώρα μεταξύ απολύσεων τιβιπερσόνων, που μεταξύ μας δεν πολυέβλαπταν το σύστημα και αγωγών κατά μεγάλων εφημερίδων που οι αμαρτίες τους έτσι κι αλλιώς τις έχουν καταστήσει αναξιόπιστες. Αυτή είναι η μεγάλη παραπαίουσα αυτοκρατορία που το βαθύ της κράτος είναι πιο ισχυρό από την ίδια και την οδηγεί μαθηματικά στην παράδοση των σκήπτρων του κόσμου.
Όλο αυτό το πείραμα της αμαλγαμάτωσης διαφορετικών ελευθεριών από όλο τον κόσμο φτάνει πάλι στο μηδενικό στάδιο, αν όχι και πιο κάτω. Ήταν όμως αυτές ελευθερίες; Η εικόνα και το αφήγημα που η Γη των ελεύθερων έδινε σε μας τους παρίες του πλανήτη ήταν μιας χώρας που ελεύθερα συναντιούνται άνθρωποι άλλων πολιτισμών, τάξεων, θρησκειών και μπαίνουν σε έναν στίβο όπου ο καθένας αν εργαστεί, μπορεί να πετύχει. Τι πράγματι όμως ισχύει από αυτό το αφήγημα; Ο θεσμός της δουλείας τόσο σε διάρκεια αλλά και σε ένταση δημιούργησε ένα βαθύ συλλογικό τραύμα σε ένα τεράστιο κομμάτι του πληθυσμού που έφερε στις πλάτες του την αγροτική ολιγάρκεια αυτής της αχανούς χώρας. Ποιοι ήταν πραγματικά ελεύθεροι; Οι δουλοκτήτες. Αυτοί που έφτιαξαν, αυτοί που ρύθμισαν το πώς θα λειτουργεί αυτή η χώρα. Η τράπουλα είχε ήδη σημαδευτεί. Οι λαοί που έφταναν στην “γη της επαγγελίας” δεν επιδίδοντο σε έναν ελεύθερο ανταγωνισμό για το ποιος θα προσφέρει περισσότερα στην νέα αυτή πολυπολιτισμική κοινωνία, παρά γίνονταν ακόμα πιο κλειστοί. Δεν αλληλεπιδρούσαν πραγματικά μεταξύ τους. Δεν αναμειγνύοντο. Δημιουργούσαν εθνοτικές συνοικίες, οργανώσεις, μαφίες, “λόμπι”, οι οποίες συναλλάσσονταν με την εξουσία με όρους χρήματος, συμφέροντος και εξυπηρέτησης. “Κάνε μου αυτό, και όλη η ……… (βάλε όποια εθνικότητα θέλεις) θα σε ψηφίσει σύσσωμη.”.
Η κοινωνία αυτή δεν ελευθέρωσε κανέναν λαό που πήγε εκεί. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Διατήρησε στο ακέραιο τις ταξικές (αν)ισορροπίες όπως αυτές υφίσταντο στην Ευρώπη. Είσαι Ιταλός ή Έλληνας, προερχόμενος από τον φτωχό και παρακμάζοντα ευρωπαϊκό Νότο; Θα είσαι το ίδιο εδώ. Έρχεσαι από βορειότερα; Η τύχη σου θα είναι λίγο καλύτερη. Όλα αυτά υπό την αίρεση ότι δεν είσαι ήδη μέλος της άρχουσας τάξης στην χώρα σου. Τότε είσαι ευπρόσδεκτος να έρθεις εδώ και να μας βοηθήσεις να επηρεάζουμε το εκλογικό σώμα με το οποίο μοιράζεσαι την ίδια καταγωγή.
Όλα αυτά και σε συνδυασμό με την ίδρυση των μυστικών υπηρεσιών και την δράση του βαθέως κράτους, αφήνουν μικρά περιθώρια για οποιαδήποτε άλλη πορεία της ιστορίας όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και στις υπόλοιπες παροικίες της, στις οποίες συγκαταλέγω και την χώρα μας. Από εκεί παίρνουμε παράδειγμα και οι δικοί μας τοπικοί κοτζαμπάσηδες που ακολουθούν πιστά το νον πέιπερ, ρίχνοντας πάντα μέσα στην κατσαρόλα, αυτό το ακαταμάχητο ελληνικό ταπεραμέντο. Κι αυτοί παρεμβαίνουν για να απολύονται κωμικοί, των οποίων η επιδραστικότητα είναι στη Δύση της. Δεν θέλουν όμως τίποτα που έστω να αλλάζει την ατζέντα που επιβάλλουν. Με τέτοια δύναμη και εξουσία που τους παρέχει η νέα τεχνολογία στον έλεγχο των ζωών των πολιτών, ακόμα και μία κωμικός που επιδερμικά τους κρίνει, αποτελεί αστοχία στην άσκηση του απολυταρχισμού τους. Δεν θα την επιτρέψουν.
Η χώρα μας ως πετ και της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αλλά και η Ευρώπη ως πετ των ΗΠΑ, θα ακολουθήσει τις πρακτικές αυτές. Αν δεν τις ακολουθήσει θα της επιβληθούν από πρεσβείες και άλλα ευαγή ιδρύματα του (ψευτο)”προηγμένου” δυτικού κόσμου. Η αλαζονεία των ισχυρών μας οδηγεί στον γκρεμό και το αλεξίπτωτο της “σωστής πλευράς της ιστορίας” έχει καεί προ πολλού. Η Δύση Δύει και ξέρει ακριβώς γιατί. Δεν μπορεί να κάνει κάτι όμως γι’ αυτό. Το χρήμα είναι πολύ και η πραγματική δημοκρατία επικίνδυνη. Ό,τι αλλάζει τα καθεστηκότα πρέπει να συνθλίβεται. Και η Γη της Ελευθερίας, δημιουργεί έναν κόσμο, που θα λατρεύει τα δεσμά που θα του βάλουν όσοι απλά ήταν απέναντι στον Δυτικό πολιτισμό. Που έταξε, κι έχασε. Και τώρα κάθεται και βλέπει, ανήμπορος, όσο φροντίζει οι δικοί του να κάνουν την τελευταία γερή μπάζα.